Βιογραφία Ο Άγιος Aidan (ή Aeda ή Áedán) γεννήθηκε στην Ιρλανδία και ήταν επίσκοπος του Lindisfarne. Κοιμήθηκε το 651 μ.Χ. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου Aidan.
Εορτάζει στις 31 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Ο
Ιερομάρτυρας Φιλωνίδης (ή Φιλονείδης) γεννήθηκε στην Κύπρο γύρω στο 250
μ.Χ. Σε νεαρή ηλικία κλήθηκε να υπηρετήσει την Εκκλησία του Χριστού στο
Κούριο, μια πόλη μεγάλη και περιώνυμη για τη λατρεία του Απόλλωνα, στην
αρχή ως αναγνώστης, ύστερα ως διάκονος και πρεσβύτερος και μετά τον
θάνατο του επισκόπου του Κουρίου ως επίσκοπος. Όταν ξέσπασε ο
τρομερός διωγμός του Διοκλητιανού, ο τότε ηγεμόνας της Κύπρου Μάξιμος,
συνέλαβε τον Άγιο Φιλωνίδη και τον έριξε στη φυλακή μαζί με τα τρία
πνευματικά παιδιά του, τον ιερέα Αριστοκλή, τον διάκονο Δημητριανό κι
τον αναγνώστη Αθανάσιο. Ένα πρωί, μόλις η αγία συντροφιά τέλειωσε την
κατανυκτική της προσευχή τρεις δήμιοι μπήκαν μέσα στο κελί κι έσυραν έξω
τον ιερέα Αριστοκλή, τον διάκονο Δημήτριο και τον αναγνώστη Αθανάσιο
και τους θανάτωσαν με βίαιο τρόπο. Στον Άγιο Φιλωνίδη, είπαν να θυσιάσει
στα είδωλα, αλλιώς θα τον ξεγύμνωναν και μεθυσμένοι σάτυροι θα
ασελγούσαν στο σώμα του. Ο ιερομάρτυρας πάγωσε κυριολεκτικά, όταν
το έμαθε και αφού προσευχήθηκε για πολλή ώρα με δάκρυα, σηκώθηκε,
κάλεσε κοντά του μερικούς απ' τους κρατουμένους αδελφούς και τους
φανέρωσε τις διαθέσεις του άρχοντα και την απόφαση του για αυτοθυσία.
Ήθελε να μη σκανδαλισθεί κανένας από τον τρόπο που θα πέθαινε. Μετά
σύρθηκε σιγά - σιγά σ' ένα διάδρομο κι από μια μυστική θυρίδα ανέβηκε σ'
ένα ψηλό γκρεμό. Εκεί σκέπασε το πρόσωπο του με τον επενδύτη του, έκαμε
τρεις φορές το σημείο του σταυρού κι ύστερα ρίχτηκε κάτω. Προτού το
σώμα αγγίσει τη γη, η αγία ψυχή του ιερομάρτυρα λεύτερη πέταξε στον
ουρανό.
Εορτάζει στις 30 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Ο
Άγιος Αρκάδιος γεννήθηκε στην Αρσινόη της Κύπρου και ήταν γιος ευσεβών
και πλουσίων γονέων, του Μιχαήλ και της Άννας. Ο Αρκάδιος μορφώθηκε πολύ
καλά στην Κωνσταντινούπολη και επανήλθε στην ιδιαίτερη πατρίδα του
Αρσινόη. Έγινε πολύ γνωστός για τους ασκητικούς του αγώνες και για τις
μεγάλες του αρετές. Έτσι όταν πέθανε ο άγιος Νίκων, ο Αρκάδιος εκλέχθηκε
διάδοχος του στο θρόνο της Αρσινόης. Αφού ποίμανε το ποίμνιο του
θεάρεστα, απεβίωσε ειρηνικά την 29η Αυγούστου. Αυτός είχε και αδελφό τον Άγιο Θεοσέβειο τον Αρσινοήτη.
Εορτάζει στις 29 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Ο
Άγιος Όσιος έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου και διακρίθηκε
για την αρετή και τη γενναία συμμετοχή του στους αγώνες υπέρ της
Ορθοδοξίας. Πήρε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια,
καθώς και σ' αυτή της Σαρδικής το έτος 347 μ.Χ. Επίσης συνέπραξε στο να
αθωωθεί ο Μέγας Αθανάσιος από τις εναντίον του κατηγορίες εκ μέρους των
Αρειανών. Αλλά επειδή ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος καταδίωκε αμείλικτα
τον Αθανάσιο, το ίδιο έκανε και στον Ιεράρχη της Κορδούης Όσιο, που
υπέβαλε σε πολλές εξορίες και κακοπάθειες. Ο Όσιος όμως, κράτησε όρθιο
το ορθόδοξο φρόνημα του μέχρι τέλους. Δίκαια λοιπόν τον εγκωμιάζει γι'
αυτά ο Θεοδώρητος, ο δε Μέγας Αθανάσιος τον τιτλοφορεί πατέρα των
Επισκόπων.
Εορτάζει στις 27 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Για
τη ζωή του οσίου Ιωάσαφ βρίσκουμε σε κάποιο διήγημα, που επιγράφεται
«Βαρλαάμ», και αποδίδεται στον Ιωάννη το Δαμασκηνό. Το περιεχόμενο
συνοπτικά έχει ως έξης: Επί μεγάλου Κωνσταντίνου υπήρχε στις Ινδίες
κάποιος βασιλιάς, που τον έλεγαν Αβενίρ. Σ' αυτόν λοιπόν, είπαν κάποιοι
αστρολόγοι ότι ο νεογέννητος γιος του Ιωάσαφ, κάποτε θα ασπασθεί τη
χριστιανική θρησκεία. Για να ματαιώσει αυτή την «προφητεία» ο Αβενίρ,
έκλεισε το βασιλοπαίδι σ' ένα απομακρυσμένο παλάτι μαζί με υπηρέτες και
δασκάλους, και τους συνέστησε να μη πουν τίποτα στο παιδί για την πίστη
των χριστιανών. Εκεί ο Ιωάσαφ μεγάλωσε και του δόθηκε μεγάλη μόρφωση.
Αλλά του έκανε εντύπωση ο περιορισμός μέσα στον όποιο ζούσε, και
απαίτησε να μάθει την αιτία. Κανείς όμως δεν του έλεγε τίποτα. Αυτός
όμως, μετά από πολλές παρακλήσεις προς τον πατέρα του, κατάφερε και τον
έπεισε να βγαίνει έξω από το παλάτι αλλά υπό αυστηρή επιτήρηση. Σε
κάποιο περίπατο του όμως, συνάντησε δύο φτωχούς γέρους, που τους έδωσε
γενναία ελεημοσύνη και αυτοί συγκινημένοι του αποκάλυψαν το μυστικό του
περιορισμού του. Από τότε ο Ιωάσαφ διψούσε να μάθει για τη χριστιανική
θρησκεία. Και ο Θεός ευλόγησε και έμαθε, από κάποιο χριστιανό Ιερέα τον
Βαρλαάμ, που κατάφερε να μπει στο παλάτι με την ιδιότητα του
πραγματευτή. Τελικά ο Ιωάσαφ βαπτίστηκε, έκανε χριστιανό και τον πατέρα
του, αργότερα έγινε μοναχός και δίδαξε στη χώρα του το Ευαγγέλιο. Εορτάζει στις 26 Αυγούστου εκάστου έτους.
Ιερά Λείψανα
Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στην Ιερά Μονή Ξηροποτάμου Αγίου Όρους.
Βιογραφία Η
Αγία Κωνσταντία ήταν από την Πάφο και όπως γράφει ο Άγιος Ιερώνυμος στο
βιβλίο του «Εις το περί εκκλησιαστικών συγγαφέων βιβλίον» ήταν μαθήτρια
του Αγίου Ιλαρίωνα του Μέγα ο οποίος ασκήτεψε στο χωριό Επισκοπή της Πάφου. Μετά
τον θάνατό του αγίου Ιλαρίωνα, η αγία Κωνσταντία παρέμεινε στον τάφο
του και με αγώνες ασκητικούς προσπαθούσε να μιμηθεί τον άγιο,
προσευχόμενη αδιάλειπτα και αγωνιζομένη για την ψυχική της τελείωση. Με
την πίστη της και τις πρεσβείες του αγίου Ιλαρίωνος αξιώθηκε να κάνει
και θαύματα. Μνεία για την Αγία Κωνσταντία γίνεται και από τον
χρονογράφο Κυπριανό ενώ ο Κύπριος λόγιος Στέφανος Λουζινιάνος (16ου
αιώνα μ.Χ.) αναφέρει ότι η Αγία αυτή εθεωρείτο προστάτιδα της Πάφου. Ο
Στάφανος Λουζινιανός γράφει επίσης τα εξής για την Αγία Κωνσταντία: «Η
Κωνσταντία, πολύ ευγενής κυρία της πόλεως Πάφου, υπήρξε μαθήτρια του
Αγιοτάτου Πατρός Ιλαρίωνος, η οποία απέθανεν από αφόρητον λύπην, όταν
ήκουσε τον θάνατον του κυρίου της και πως το σώμα του εκλάπη από μαθητήν
του. Αξιέπαινος η πιστή αγάπη της: όχι μόνον ηγάπησε τον κύριον της
ενόσω έζη, αλλά και του απέδιδεν άκραν αγάπην και μετά τον θάνατόν του». Η Αγία Κωνσταντία έχει πλήρη ακολουθία στα Κύπρια Μηναία και στο απολυτίκιό της ονομάζεται «Προστάτιδα της Πάφου». Εορτάζει στις 25 Αυγούστου εκάστου έτους.
Ἀπολυτίκιον Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον. Ασκητή
τω μεγάλω διακονήσασα, εν Πάφου περιοικίδι, τω ασκουμένω σεπτώς,
Ιλαρίωνι και πίστει διαπρέψασα, ώφθης κοσμήτωρ γυναικών, και προστάτις
Παφηνών, θεόσοφε Κωνσταντία, ημίν Χριστόν η αόκνως, ιλεουμένη τοις
τιμώσί σε.
Βιογραφία Για
τον Άγιο αυτό δεν αναφέρεται πουθενά βιογραφικό του υπόμνημα στους
Συναξαριστές. Μόνο στον Παρισινό Κώδικα 1617 αναγράφεται ότι, ο μάρτυρας
αυτός ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό μπροστά στον ειδωλολάτρη άρχοντα, ο
όποιος με διάφορες κολακείες προσπάθησε να τον πείσει να θυσιάσει στα
είδωλα. Αλλά επειδή δεν τα κατάφερε τον βασάνισε με τον πιο φρικιαστικό
τρόπο και στο τέλος τον αποκεφάλισε. Εορτάζει στις 23 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Η
Αγία Βάσσα έζησε στα χρόνια του Διοκλητιανού, και κατοικούσε στην
Έδεσσα (το πιθανότερο της Μακεδονίας). Είχε παντρευτεί ειδωλολάτρη
Ιερέα, τον Ουαλέριο, από τον οποίο απέκτησε τρεις γιους, τον Θεόγνιο,
τον Αγάπιο και τον Πιστό. Στη Βάσσα όμως, ψυχή που αγαπούσε την αλήθεια
και την αρετή, δόθηκε η ευκαιρία να διδαχθεί και να προσέλθει στη
χριστιανική πίστη. Μαζί της έφερε και τους τρεις γιους της, που την
αγαπούσαν με όλη τους την καρδιά. Όταν πληροφορήθηκε αυτό το πράγμα ο
Ουαλέριος (περί το 290 μ.Χ.), προσπάθησε με ποικίλα τεχνάσματα να τους
επαναφέρει στην ειδωλολατρία. Μάταια όμως. Διότι αντίθετα η Βάσσα,
αγωνιζόταν αυτή να διαφωτίσει τον ειδωλολάτρη άντρα της. Εξοργισμένος
τότε ο Ουαλέριος, κατάγγειλε και τους τέσσερις στον ανθύπατο Βικάριο,
που αμέσως διέταξε τη σύλληψη τους. Και ο μεν πρωτότοκος Θεόγνιος, όταν
ομολόγησε τον Ιησού αμέσως πέθανε, αφού του έσχισαν τα στήθη και τις
πλευρές. Οι δε υπόλοιποι ρίχτηκαν στην φυλακή. Αλλά επειδή δεν κάμφθηκε
το φρόνημα τους, τον μεν Αγάπιο τον σκότωσαν, αφού του έγδαραν το δέρμα
από το κεφάλι μέχρι το στήθος και κατόπιν έκαψαν το γδαρμένο σώμα. Το
μαρτύριο ήταν φρικτό, αλλά ο νεαρός αθλητής φώναξε: «ουδέν ούτως ηδύ, ως
το πάσχειν υπέρ Χριστού». Τον δε τρίτο γιο, τον Πιστό, τον
αποκεφάλισαν. Τη μητέρα την άφησαν ελεύθερη. Κατόπιν όμως την συνέλαβε ο
έπαρχος Κυζίκου, και αφού της έσπασε πόδια και χέρια, την αποκεφάλισε. Εορτάζουν στις 21 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Στύλος
και εδραίωμα των σκλαβωμένων Ελλήνων ο μοναχός Δημήτριος, γεννήθηκε στη
Σαμαρίνα της Πίνδου στα τέλη του 18ου μ.Χ. αιώνα. Έγινε μοναχός στο
μοναστήρι της Πατρίδας του, όπου με προσευχή και νηστεία εξάγνισε το
σώμα και την ψυχή του. Μετά την κατάπνιξη, από τον Αλή Πασά το 1808, της
επανάστασης που υποκίνησε ο παπα Ευθύμιος Βλαχάβας, ο Δημήτριος βγήκε
από το μοναστήρι του και γύριζε τα χωριά κηρύττοντας τον λόγο του Θεού
και διδάσκοντας υπομονή στις θλίψεις. Μετά από συκοφαντία τον συνέλαβε ο
Αλή Πασάς και τον φυλάκισε. Κατόπιν διέταξε τον άγριο βασανισμό του.
Έτσι οι δήμιοι με καλαμένιες ακίδες τρύπησαν τους βραχίονες του και
έπειτα τις έμπηξαν στα νύχια των χεριών και των ποδιών του. Στη συνέχεια
έσφιξαν το κεφάλι του σε μέγγενη και κατόπιν αφού τον κρέμασαν ανάποδα
τον έκαιγαν από κάτω με φωτιά. Βλέποντας κάποιος Τούρκος την γενναιότητα
του Δημητρίου, πίστεψε στον Χριστό και έπειτα μαρτύρησε. Ύστερα ο Αλή
Πασάς έκτισε τον Δημήτριο μέσα σ' έναν τοίχο, αφήνοντας μόνο το κεφάλι
του απ' έξω για να παρατείνει το μαρτύριο. Ο Μάρτυρας άντεξε έτσι 10
ημέρες. Τελικά παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό, το έτος 1808. Το
μαρτύριο του συνέγραψε ο πρόξενος της Γαλλίας στα Ιωάννινα Ε.
Pouqueville. (Το μαρτύριο του οσιομάρτυρα Δημητρίου, αντέγραψε
κατόπιν ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο
Δουκάκης και ο Άγιος Νικόδημος στους Συναξαριστές τους καθώς και ο Σ.
Ευστρατιάδης στο Αγιολόγιο του δεν αναφέρουν τη μνήμη του νεομάρτυρα
αυτού. Στην τοπική αγιολογία της Ιεράς Μητροπόλεως Γρεβενών, ένα
Ημερολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδος (1963), σελ. 306, αναφέρει τη μνήμη
του Αγίου την 18η Αυγούστου. Το Μέγα Ευχολόγιο όμως, καθώς και ο Otto
Meinardus, αναφέρουν τη μνήμη του την 17η Αυγούστου).
Εορτάζει στις 17 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Ο Όσιος Δοσίθεος ήταν υποτακτικός του αββά Δωροθέου. Αναδείχθηκε και αυτός στην ασκητική πάλη και αφού έζησε κατά το παράδειγμα του γέροντα του, απεβίωσε ειρηνικά.
Εορτάζει στις 13 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Ο
Άγιος Κωνσταντίνος Α', διαδέχθηκε στον πατριαρχικό θρόνο της
Κωνσταντινούπολης τον Ιωάννη τον Ε´ (668 - 674 μ.Χ.). Υπήρξε πολέμιος
της αίρεσης του Μονοθελητισμού. Προ της εκλογής του χρημάτισε
διάκονος και σκευοφύλαξ της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Από τον
Ευφραίμιο ο Κωνσταντίνος αναφέρεται ως περιοδευτής Θράκης, Μακεδονίας
και χαρακτηρίζεται σπουδαίος ανήρ και ευσεβοφρόνων κλέος.
Εορτάζει στις 9 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Ο
ένδοξος νεομάρτυρας του Χρίστου Τριαντάφυλλος γεννήθηκε στην Ζαγορά της
Μαγνησίας το 1663 μ.Χ. Από μικρός εργαζόταν ως ναύτης σε ένα από τα πιο
περίφημα ζαγοριανά καράβια. Το καλοκαίρι του 1680 μ.Χ. το πλοίο του
έδεσε στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης. Εκεί ο Τριαντάφυλλος επισκέφτηκε
τις εκκλησίες και τα αγιάσματα της Πόλης. Για κάποιο άγνωστο σε μας
λόγο, ήρθε σε φιλονικία με κάποιους Τούρκους, οι οποίοι τον συκοφάντησαν
ότι δήθεν ήθελε να γίνει Μωαμεθανός. Ο Τριαντάφυλλος όμως
αρνήθηκε τη συκοφαντία και μένοντας σταθερός και ακλόνητος στην πίστη
του έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου την 8η Αυγούστου του 1680 μ.Χ. στον
Ιππόδρομο της Κωνσταντινουπόλεως, σε ηλικία 18 ετών. Την ημέρα αυτή
τιμάται και η μνήμη του τόσο στη Ζαγορά, όσο και στις Αλυκές Βόλου. Τεμάχιο
του ιερού Λειψάνου του Αγίου Τριαντάφυλλου υπάρχει τεθησαυρισμένο στην
Ι. Μονή Αγίου Νικολάου, στο νησί Άνδρος, μαζί με την εικόνα του Αγίου.
Βιογραφία Ο
Όσιος αυτός ασκήτευε στο όρος της Νιτρίας. Στην αρχή και για λίγα
χρόνια έκανε ερημίτης με νηστεία, προσευχή και μελέτη του θείου λόγου.
Κατόπιν όμως τον ανακάλυψαν χριστιανοί που επιζητούσαν πνευματικό οδηγό
και από τότε η φήμη της αγιότητας του απλώθηκε παντού. Χιλιάδες
επισκέπτες πήγαιναν κοντά του για να ωφεληθούν από τη διδασκαλία και την
ταπεινοφροσύνη του. Στη συνέχεια ο όσιος Ωρ ανέπτυξε αδελφότητες και
ίδρυσε μοναστήρια, στα οποία με πολύ ζήλο καλλιεργούνταν η πνευματική
και η σωματική εργασία. Επίσης ο Όσιος είχε το χάρισμα του λόγου και
ήξερε πότε να σιωπά και πότε να μιλάει. Απεβίωσε ειρηνικά 90 χρονών,
διατηρώντας τη διαύγεια του μυαλού του μέχρι τελευταίας του πνοής.
Εορτάζει στις 7 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Η Αγία Νόννα, ήταν ευσεβής, αγνή, με θερμή πίστη, με διαμαντένιο χαρακτήρα. Ο σύζυγός της, Γρηγόριος,
είχε πέσει στην αίρεση των Υψισταρίων, ο οποίος δεχόταν τον Ύψιστο
μονοπρόσωπο και δεν πίστευε στην Τριαδικότητά του. Η Αγία Νόννα με τις
προσευχές της και την υπομονή της, επανέφερε τον σύζυγό της στο δρόμο
του Θεού, ο οποίος εξελέγχθηκε σε έναν από τούς πιο λαμπρούς επισκόπους
της Χριστιανικής Πίστης. Τα παιδιά της, αναδείχθηκαν σε κοσμήματα της Εκκλησίας, είχε δύο γιους τον Γρηγόριο το Θεολόγο, και τον Καισάριο και μία κόρη την Γοργονία. Έτσι η Νόννα, αποτελεί παράδειγμα για μίμηση
στις κοινωνίες, που θέλουν να αντλούν από την οικογένεια, χριστιανική
τόνωση. Η Αγία Νόννα απεβίωσε ειρηνικά (πιθανώς το 374 μ.Χ.).
Εορτάζει στις 5 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Οι
Άγιοι Επτά Παίδες, τα ονόματα των οποίων είναι: Μαξιμιλιανός,
Ιάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Αντωνίνος (ή Ιωάννης), Κωνσταντίνος
και Εξακουστοδιανός, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου (249 - 251
μ.Χ.). Όταν ξέσπασαν απηνείς διωγμοί κατά των Χριστιανών, οι
επτά παίδες μοίρασαν την περιουσία τους στους πτωχούς, εγκατέλειψαν την
πόλη και κρύφτηκαν σε μία σπηλιά μέχρι να τελειώσει ο διωγμός. Έτσι δεν
θα αναγκάζονταν να αρνηθούν την πίστη τους. Όταν όμως αντιλήφθηκαν ότι
οι διώκτες τους πλησίαζαν στο καταφύγιό τους, προσευχήθηκαν στο Θεό κατά
την διάρκεια της νύχτας να πεθάνουν για να μην πέσουν στα χέρια των
διωκτών τους. Ο Θεός εισάκουσε τη δέηση τους και το πρωί κοιμήθηκαν
χωρίς να ξυπνήσουν. Ο βασιλιάς ανακάλυψε την κρυψώνα τους και διέταξε να
φραγεί με μία μεγάλη πέτρα η είσοδος της σπηλιάς. Μετά από 194
χρόνια (περί το 446 μ.Χ.), επί Θεοδοσίου του Μικρού, έκανε την εμφάνισή
της στην Έφεσο κάποια αίρεση που δίδασκε κατά της ανάστασης νεκρών.
Εκείνη, λοιπόν, την εποχή, κάποιο παιδί στην αγορά της Εφέσου αγόρασε
ψωμί με το νόμισμα της εποχής του Δεκίου , γεγονός ανεξήγητο. Ανέκριναν
το παιδί, που ήταν ο Iάμβλιχος και τους οδήγησε στη σπηλιά και βρήκαν
ζωντανά και τα υπόλοιπα παιδιά. Ήταν θαύμα Θεού που αποδείκνυε το αληθές
της Αναστάσεως των νεκρών.
Βιογραφία Η
Οσία Θεοκλητώ έζησε κατά τον 9ο αιώνα μ.Χ. στα χρόνια του βασιλιά
Θεοφίλου του εικονομάχου και καταγόταν «ἐκ τοῦ θέματος τῶν Ὀπτιμάτων»
(Οψικίου). Οι γονείς της ονομάζονταν Κωνσταντίνος και Αναστασία, και
ήταν αρκετά πλούσιοι και προ πάντων ευσεβείς χριστιανοί. Ανάλογη
ανατροφή έδωσαν και στην κόρη τους Θεοκλητώ, που ήταν πιστή, ευσεβής,
σεμνή και μελετούσε ακατάπαυστα τον θείο λόγο. Όταν η Οσία
παντρεύτηκε (τον Ζαχαρία, άνδρα ευσεβή και ελεήμονα), υπήρξε πρότυπο
χριστιανής συζύγου. Το σπίτι της ήταν συνεχώς ανοικτό για τους
δυστυχείς, για τις χήρες, τα ορφανά και τους φτωχούς οικογενειάρχες.
Συχνά πήγαινε η ίδια στα φτωχόσπιτα και μοίραζε απλόχερα ελεημοσύνη και
περιποίηση στους αρρώστους. Ο θάνατος τη βρήκε να εκτελεί τέτοια
θεάρεστα έργα. Το δε λείψανο της, αξιώθηκε να γίνει όργανο πολλών
ιαμάτων και θαυμάτων. Ένα από τα πολλά θαύματα είναι και το εξής: Οι
συγγενείς της Oσίας είχαν συνήθεια και κάθε χρόνο να σηκώνουν το ιερό
της λείψανο, το οποίο είναι σώο και ολόκληρο, και να αλλάζουν τα ρούχα
της με άλλα καινούργια. Ισιώνουν επίσης και τα μαλλιά του κεφαλιού της
που είναι άσπρα. Στην συνέχεια, κόβουν και τα νύχια των χειρών και των
ποδών της, αφού αυτά έχουν μεγαλώσει, σαν να ήταν ζωντανή. Τέλος,
ψέλνουν το τρισάγιον, και αποθέτουν πάλι το σώμα της στην θήκη.
Εορτάζει στις 3 Αυγούστου εκάστου έτους.