Βιογραφία Ο
Δίκαιος Ιησούς ήταν Εβραίος, γιος του Ναυή, από τη φυλή Εφραίμ και
διάδοχος του Μωϋσή του προφήτη. Ο Ιησούς, ονομαζόταν πρώτα Αυσής.
Στάλθηκε από τον Μωϋσή να κατασκοπεύσει τη γη Χαναάν και όταν επέστρεψε
ανέλαβε μετά τον θάνατο του Μωϋσή την αρχηγία του λαού, που τον οδήγησε
μαζί με την κιβωτό στην Παλαιστίνη, αφού πέρασε τον Ιορδάνη και
συνέτριψε τους αλλόφυλους στα τείχη της Ιεριχώ (Ιησ. ι', 12). Όταν
κατέλαβε την Παλαιστίνη και τη μοίρασε στους Ισραηλίτες, τους οποίους
κυβέρνησε 27 χρόνια, απεβίωσε ειρηνικά 110 χρονών.
Εορτάζει την 1 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους.
Βιογραφία Ο
Δίκαιος Εζεκίας, ήταν γιος του αποστάτη βασιλιά του Ιούδα Άχαζ, που
υποστήριζε με μεγάλη θέρμη τα είδωλα. Ο Εζεκίας όμως, ακολούθησε εντελώς
διαφορετικό δρόμο από τον πατέρα του. Ο Εζεκίας καταπολέμησε την
ειδωλολατρία, έδωσε στην γιορτή του Ιουδαϊκού Πάσχα περισσότερη
μεγαλοπρέπεια, και υποστήριξε με το προσωπικό του παράδειγμα αλλά και το
βασιλικό του κύρος, τον αληθινό Θεό. Αλλά και ο Θεός τον υποστήριξε
ανάλογα. Ο Εζεκίας λοιπόν όχι μόνο κατόρθωσε να νικήσει τούς
Φιλισταίους, αλλά κατόρθωσε να ξεφύγει και από τον ζυγό των Ασσυρίων,
κατατροπώνοντας τον Βασιλιά τους, Σεναριχείμ. Οι σύμβουλοι του Εζεκία
ήταν οι προφήτες Ησαΐας και Μιχαίας. Ακόμα υποστήριξε πολύ την γεωργία και το εμπόριο, οχύρωσε την Ιερουσαλήμ και στόλισε τον ναό της Ιερουσαλήμ. Πέθανε
το 696 π.Χ και τάφηκε με μεγάλη πομπή, στον υψηλότερο τάφο των υιών του
Δαυίδ. Υπήρξε δε ένας από τούς καλύτερους βασιλείς του Ιούδα. Εορτάζει στις 28 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Ο
Όσιος Ποιμήν μαζί με τα άλλα αδέλφια του έκαναν μικρή μοναχική
αδελφότητα σε μια μικρή σκήτη στην Αίγυπτο. Ηγούμενος αυτής της
αδελφότητας ήταν ο Ποιμήν, που είχε όλα τα προσόντα πραγματικού ποιμένα
ψυχών. Η φήμη του είχε φθάσει σε μακρινές περιοχές και πολύς κόσμος
ερχόταν να τον δει και να τον συμβουλευθεί. Αυτός, όμως, δεχόταν μόνο
τους μικρούς και ταπεινούς. Όσοι έρχονταν από περιέργεια, δεν τους
δεχόταν, έστω και αν ήταν άρχοντες. Κάποτε κάποιος επισκέπτης,
θύμωσε που δεν τον δέχθηκε ο Όσιος και επειδή ήταν δικαστής, συνέλαβε το
μοναχογιό της αδελφής του οσίου, με την ιδέα ότι έτσι θα ερχόταν ο
ίδιος ο Ποιμήν σ' αυτόν. Ο όσιος, όμως, έγραψε προς αυτόν: «Ἐξέτασον τὸν
ἀνεψιόν μου κατὰ τοὺς νόμους. Εἶναι ἔνοχος; Τιμώρησέ τον. Ἐὰν ὅμως δὲν
εἶναι, κᾶμε ὅπως θέλεις». Ο δικαστής θαύμασε τα γραφόμενα του οσίου και
αμέσως απέλυσε τον ανεψιό του. Όλα αυτά, βέβαια, τα κατάφερνε ο Ποιμήν,
διότι καλλιεργούσε το θεμέλιο των αρετών, την ταπεινοφροσύνη. Συχνά
μάλιστα έλεγε: «Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από την ταπείνωσιν, όσην από τον
αέρα τον οποίον εισπνέει. Η ταπεινοφροσύνη του πνεύματος είναι η ζωή της
ψυχής». Ο όσιος Ποιμήν πέθανε ειρηνικά, προκόβοντας σε όλες τις χριστιανικές αρετές το έτος 450 μ.Χ. σε ηλικία 110 ετών. Εορτάζει στις 27 Αυγούστου εκάστου έτους.
Ιερά Λείψανα
Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Βιογραφία Το
κοσμικό του όνομα του Οσίου Ανδριανού ήταν Ανδρέας Ζαβαλίσιν. Όταν
ανακάλυψε στην παγωμένη έρημο τον Όσιο Αλέξανδρο του Σβιρ,
έγινε μαθητής του. Μόνασε στην περιώνυμη Μονή Βαλαάμ και ασκήθηκε σε
μία χερσόνησο της Λίμνης Λαντόγκας, όπου ίδρυσε μονή. Υπήρξε πνευματικός
της Πριγκίπισσας Άννας, κόρης του Τσάρου Ιβάν Δ' του Τρομερού. Τελειώθηκε
μαρτυρικά το 1549 μ.Χ., από ληστές που του επετέθηκαν, ενώ επέστρεφε
από την Μόσχα. Το ασκητικό και μαρτυρικό του σώμα ενταφιάσθηκε στη Μονή
του, στο Ναό του Αγίου Νικολάου. Το Λείψανό του ανακομίσθηκε αδιάφθορο το 1551 μ.Χ. Μετά την Επανάσταση του 1917 μ.Χ., δεν υπάρχουν πληροφορίες για την τύχη του.
Εορτάζει στις 26 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Ο
Άγιος Απόστολος Βαρθολομαίος μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο στην Αρμενία.
Το άγιο λείψανο του οι χριστιανοί το έβαλαν μέσα σε μια πέτρινη θήκη
και το έκρυψαν στην Ουρβανούπολη. Επειδή, όμως, η θήκη γιάτρευε πολλές
ασθένειες, συνέρεαν σ' αυτή πλήθη λαού. Γι' αυτό οι ειδωλολάτρες, όταν
βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία, πέταξαν τη θήκη στη θάλασσα, μαζί με
άλλες τέσσερις θήκες μαρτύρων. Τότε έγινε κάτι το θαυμαστό. Η θήκη με το
λείψανο του Αγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία των άλλων τεσσάρων θηκών, αφού
πέρασαν τη Μαύρη Θάλασσα, τα στενά του Ελλησπόντου, το Αιγαίο πέλαγος
και το Αδριατικό, έφθασαν αριστερά της Σικελίας, στο νησί Λιπαρά.
Έπειτα, οι θήκες που συνόδευαν τη θήκη του Αγίου Βαρθολομαίου πήγε η
κάθε μία σε διαφορετικούς τόπους της Ιταλίας. Τότε λοιπόν, ο Άγιος του
Θεού αποκαλύφθηκε στον επίσκοπο της Λιπαρός Αγάθωνα, ο όποιος, αφού
κατέβηκε στην παραλία και είδε τη θήκη, έμεινε εκστατικός. Με σεβασμό
τότε, συνόδευσαν τη θήκη με το άγιο λείψανο εκεί όπου θαυματουργικά
υπέδειξε ο Απόστολος του Θεού και όπου κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός.
Δίκαια, έτσι, μπορεί να πει κανείς: «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοὶς ἁγίοις
αὐτοῦ» (Ψαλμός ξζ' 36). Θαυμαστός είναι ο Θεός στις προστασίες που
παρέχει στους Αγίους Του, που είναι αφοσιωμένοι σ' Αυτόν. Εορτάζει στις 25 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Ο
Άγιος Κοσμάς υπήρξε φωτοφόρος απόστολος του Ευαγγελίου, στα μαύρα
χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Η Εκκλησία του Χριστού, για να τιμήσει
τον αγώνα και την προσφορά του, τον ονόμασε Ισαπόστολο. Ο Άγιος
Κοσμάς γεννήθηκε στο χωριό Ταξιάρχης της επαρχίας Αποκούρου που
βρίσκεται κοντά στο χωριό Μεγάλο Δένδρο Ναυπακτίας, το 1714 μ.Χ., από
γονείς ευσεβείς, που τον ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου.
Είκοσι χρονών μετέβη στο Άγιο Όρος, για να σπουδάσει στο εκεί νεοσύστατο
σχολείο του Βατοπεδίου. Ο Ο Άγιος Κοσμάς, ονομαζόταν αρχικά
Κωνσταντίνος και μετά την αποφοίτηση του, πήγε στη Μονή Φιλόθεου, όπου
έγινε μοναχός (1759 μ.Χ.) και κατόπιν Ιερομόναχος και έλαβε το όνομα
Κοσμάς. Ο Άγιος γνωρίζοντας ότι το Έθνος κινδύνευε, δεν ησύχαζε
και φλεγόταν νύχτα-μέρα από τον πόθο να βγει και να διδάξει στους
σκλαβωμένους Έλληνες τα Άγια Γράμματα. Όμως, θεωρούσε τον εαυτό του
ταπεινό και αδύνατο να επωμισθεί τέτοιο φορτίο. Με θεία αποκάλυψη, πήγε
στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνάντησε τον αδελφό του Χρύσανθο, που ήταν
δάσκαλος. Αυτός του έκανε μερικά μαθήματα ρητορικής, που θα βοηθούσαν
τον Κοσμά στο κήρυγμα. Έπειτα, αφού πήρε την άδεια του Πατριάρχη
Σεραφείμ, όργωσε στην κυριολεξία την Ελλάδα, διδάσκοντας στους
«ραγιάδες» το λόγο του Θεού. Έτσι, ο Άγιος Κοσμάς, αρχικά κήρυξε
στην Κωνσταντινούπολη και στην συνέχεια μετέβη στην Αιτωλοακαρνανία. Με
νέα άδεια περιήλθε τα Δωδεκάνησα και το Άγιο Όρος. Ακολούθως περιόδευσε
στην Θεσσαλονίκη, Βέροια, σε ολόκληρη την Μακεδονία, έφθασε στην
Χειμάρα, επέστρεψε στην Νότιο Ήπειρο και από εκεί κατέληξε στη Λευκάδα
και την Κεφαλληνία. Πήγε ακόμη στη Ζάκυνθο, Κέρκυρα και ξανά στην Βόρειο
Ήπειρο. Απ' οπού περνούσε, έκτιζε σχολεία, εκκλησίες, και πλήθος λαού συνέρεε και «ρουφούσε» το «νέκταρ» της αγίας διδασκαλίας του. Τελικά,
ο φθόνος των Εβραίων, σε συνεργασία με τους Τούρκους, είχε σαν
αποτέλεσμα τον απαγχονισμό του Αγίου στο Κολικόντασι, στα χώματα της
Βορείου Ηπείρου το 1779 μ.Χ. Το λείψανο του το έριξαν στα νερά του
ποταμού Άψου. Παρά την πέτρα που του είχαν δέσει στον λαιμό, το λείψανο
επέπλεε. Βρέθηκε από τον ιερέα Μάρκο κι ενταφιάσθηκε στη μονή της
Θεοτόκου Αρδονίτσας Β. Ηπείρου, όπου και ανευρέθη. Η κανονική
πράξη της αναγνωρίσεως του ως αγίου έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο
στις 20 Απριλίου 1961 μ.Χ. Ακολουθία και βίο του έγραψαν ο Όσιος
Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο Σαπφείριος Χριστοδουλίδης, ο Θωμάς Πασχίδης
και ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Πολλοί νεώτεροι συγγραφείς
ασχολήθηκαν με τον βίο και το έργο του μεγάλoυ αγίου. Πλήθος εικόνων,
χαλκογραφιών, ζωγραφιών και σχεδίων φανερώνουν την τιμή και την
ευγνωμοσύνη του Γένους για τον λαμπρό αστέρα του Αγίου Όρους. Τα
λόγια του ήταν προφητικά, γεμάτα θεία χάρη και απλότητα. Κάποτε είπε
στους κατοίκους κάποιου χωριού: «Ήρθα στο χωριό σας και σας κήρυξα.
Δίκαιο είναι λοιπόν να με πληρώσετε για τον κόπο μου. Με χρήματα μήπως;
Τι να τα κάνω; Η πληρωμή η δική μου είναι να βάλετε τα λόγια του Θεού
στην καρδιά σας, για να κερδίσετε την αιώνια ζωή». Εορτάζει στις 24 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Πρόκειται
για τον Πατριάρχη Καλλίνικο τον Α', που διαδέχτηκε τον Παύλο τον Γ'.
Ήταν προηγουμένως πρεσβύτερος της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, και
σκευοφύλακας του ναού των Βλαχερνών. Ο Καλλίνικος ο Α', είχε μεγάλα
πλεονεκτήματα λόγου και ήθους, και γι αυτόν ο Εφραίμιος λέει ότι ήταν
«ανήρ λόγω βίω τε και καλώς εμπρέπων». Στα χρόνια όμως της πατριαρχίας
του βασίλευε ένας ασύνετος αυτοκράτορας ο Ιουστινιανός ο Β'. Αυτός
λοιπόν, για να κάνει μια πολυτελή βρύση κοντά στ' ανάκτορα του, διάλεξε
σαν τόπο το χώρο που βρισκόταν ο ναός της Θεοτόκου και απαίτησε από τον
Καλλίνικο, να δώσει ευχή να γκρεμίσουν τον ναό! Ο Καλλίνικος απάντησε
ότι, η Εκκλησία έχει ευχές για την ανέγερση ναών και όχι για τον
κρημνισμό. Στην πίεση όμως του αυτοκράτορα, ο Καλλίνικος ξεφώνησε: «Ας
είναι δόξα εις σε Χριστέ μου, ότι πάντοτε ανέχεσαι και υπομένεις». Ήταν
δηλαδή μια ευχή εις βάρος του αυτοκράτορα. Πράγματι το 695 μ.Χ. ο
Ιουστινιανός Β' έπεσε από τον στρατηγό Λεόντιο, και μέσα στον Ιππόδρομο
του έκοψαν τη μύτη και τον εξόρισαν στη Χερσώνα. Αργότερα το 705 μ.Χ.,
όταν με προδοσία μαζί με τους Βουλγάρους και Σλαύους, μπήκε στη
Κωνσταντινούπολη, το πρώτο του θύμα ήταν ο Πατριάρχης Καλλίνικος. Δηλαδή
τον καταδίκασε χωρίς δίκη, τον τύφλωσε και τον εξόρισε στη Ρώμη. Ο
Πατριάρχης Καλλίνικος ο Α', πατριάρχευσε από το 693 ως το 705 μ.Χ. Εορτάζει στις 23 Αυγούστου εκάστου έτους.
